My life as me: A year with me in pictures #10

Here i am :)

Een dagje later, want ik had het artikel voor gisteravond gepland. Maar daar kwam iets tussen...

Ehh ja... Gister had ik om half 10 een afspraak bij Dr. Lilien. Hier ging het erg goed. Ik hoef pas over een jaar terug voor een afspraak bij hem. Dit omdat ik intensief contact heb met Dr. Klein en hem leek het dan vrij overbodig om hem dan ook nog snel te zien. En het komt ook omdat het al even geleden is dat ik een nierbekkenontsteking had (een blaasontsteking + koorts). Dus in dat opzicht gaat het goed. Er is net zoals altijd urine op kweek gezet en bloed geprikt om te kijken of alle waarden zijn. Verder hoeft ik de medicijnen die ik destijds niet meer hoefde te slikken nu nog steeds niet meer te slikken.

Verder blijf ik steeds hangen in het feit dat ik wel wil veranderen in mijn gedrag als het gaat om katheteriseren en voor mezelf zorgen, maar ontbreekt het aan de uitvoering. En wat me ook irriteert aan mezelf is dat ik hier pas over nadenk en er weer iets aan wil doen als het eigenlijk al te laat is. Want ik zeg nu al heel erg lang dat ik echt beter voor mezelf ga zorgen en dat ik beter ga katheteriseren. Maar dit is me nog geen enkele keer daadwerkelijk gelukt. Ik word er gek van dat het me niet gewoon lukt en dat ik niet de knop echt kan omdraaien en het gewoon doe. Want iedere keer houd iets in mij me tegen, en ik weet niet wat. Maar het is zwaar irritant, want hierdoor bereik ik niet veel. En het rare is dat het helemaal niet zo'n last is om te katheteriseren. Niemand kijkt er raar van op dat ik het doe, want iedereen gaat tenslotte naar het toilet. En oke, het duurt iets langer dan bij anderen, maar ook dat vormt geen probleem. En toch doe ik het niet.... Ik wou echt dat ik het gewoon kon doen, zonder erover na te denken.Gewoon doen. Dat zou een stuk makkelijker zijn. En daarmee maak ik niet alleen mezelf bij, maar ook alle mensen die zich zorgen om me maken.

Ik heb waarschijnlijk 23 mei een afspraak met mijn psychologe en ik hoop dat zij mij verder kan helpen. Want ik wil het allemaal wel beter doen, maar op een of andere manier stel ik het op het moment zelf uit en ga hier pas over nadenken als het te laat is of pas bij een volgende afspraak in het ziekenhuis.

En dan natuurlijk het weekendje Slagharen. Het was echt supergezellig. Ik ben in bijna alle attracties geweest en heb veel gedaan. Zondag was het mijn dag. Het was de ambassadeursdag van Stichting Opkikker waarbij alle ambassadeurs in het zonnetje worden gezet. Ook ik dus. En het was super mooi. Eerst leverde we de ingezamelde mobieltjes in voor de oude mobieltjes actie en daarna liepen we door naar de rode loper. Hier werden we ontvangen door politieagenten, star wars figuren, een fanfare en clini clowns. Echt super! Je loopt over de rode loper tussen deze mensen en je voelt je meteen super speciaal. Aan het einde word er een foto van de familie gemaakt en loop je verder het park in. Daar word je vrolijk ontvangen met muziek en de DJ. Je kunt aansluiten in de rij en koffie of thee met wat lekker halen. Daarna kun je vrij het park in. Om 14.00 uur hadden ze een verassing voor mij werd er tegen me gezegd. En nieuwsgierig als ik ben kan ik heel erg slecht tegen verassingen. Dat zou nog lang wachten zijn... Ik ben in de achtbaan geweest en nog veel meer. Rond 12.30 uur hadden we een lunch. We kregen met ons gezin van vijf personen twee hele grote dozen. Deze waren gevuld met kaas, ham, jam, hagelslag, appelsap, croissantjes, stokbroodjes, sinaasappelsap en wafels. Rijk gevuld dus en eigenlijk zelfs veel teveel... Honger hadden we dus zeker niet. Daarna nog even staan luisteren bij de DJ en toen was het alweer 14.00 uur. De plek waar we moesten verzamelen heette de Once in a lifetime experience. Klinkt veelbelovend, en dat was het ook!! Ik ben daar namelijk geridderd in de orde van de opkikker. Ik kreeg een speciaal gemaakt lintje. Waarbij iedere ambassadeur bij naam naar voren werd geroepen en een mooi lintje opgespeld kreeg. Echt supergaaf! Daarna zij we weer het park ingegaan. Trots droeg ik mijn lintje. Ik vind het echt super om dit meegemaakt te hebben. Echt een eer.