UPDATE

Okee,

Ik ben er weer, het is alweer twee maanden geleden dat ik voor het laatst schreef... :$
Echt erg... Ik denk dat ik het anders aan ga pakken...
Ik ga iedere dag een foto maken, net zoals de oorspronkelijke afspraak,
maar de tekst schrijf ik er in het weekend voor de hele week bij.
Dan is er iedere week een update, maar blijft de everyday foto challenge in behoud :)
Misschien dat het dan wel lukt...

De afgelopen drie weken heb ik iedere dinsdag contact gehad met de dokter van het UMC.
Ieder keer hebben we samen een afspraak gemaakt wat betreft het katheteriseren. Deze afspraken zijn bijna allemaal gelukt. De laatste keer dat ik schreef heb ik volgens mij verteld over dat ik drie goede dagen moest bijhouden en drie slechte dagen... Geloof ik... Ik dacht dat hij alleen belangstelling had voor de capaciteiten van mijn blaas, maar na de evaluatie van deze afspraak ben ik erachter gekomen at dit niet het geval was. Hij heeft me laten inzien waar ik nu eigenlijk mee bezig ben. Namelijk langzaam aan eigenlijk mijn eigen gezondheid verpesten. Ik heb eigenlijk grotendeel van mijn gezondheid zelf in handen en daar ga ik op di moment nou niet echt lekker mee om... Ook ben ik erachter gekomen samen met mijn psychologe dat ik teveel van mezelf verwachtte al die tijd. Ik vroeg iedere keer van mezelf om meteen 6x per dag, zeven dagen per week het in 1 keer goed te doen, maar dat is natuurlijk totaal onmogelijk. En dat zie ik nu ook in :) Daarom is nu een van de lopende afspraken met de dokter en mijn psychologe dat ik 1 keer per week, 1 goede dag heb van 6x per dag katheteriseren. Dan is er tenminste een begin en val ik niet iedere keer terug omdat ik teveel eiste van mezelf. En als ik die 1x per keer goed onder de knie heb, kunnen we op gaan bouwen naar meer goede dagen per week.

En ja, op dit moment gaat het nou ook niet echt lekker met de rest... Ik ging gisteren shoppen met mijn beste vriendin Brigit. We stonden bij de HEMA, toen ik een duizelig gevoel kreeg. Nog geen 30 seconde later werd die duizeligheid erg heftig en voor ik het wist lag ik op de grond. Dat is het stukje in mijn herinnering dat zwart is. Het enige wat ik van hierna weet is dat ik toen ik viel op de grond, vrijwel meteen uit reflex weer opstond en dat er door me heenging z van: "What happened?!" En vervolgens loop ik met het nagellakje dat ik wilde kopen naar de kassa. De caissière had dit zien gebeuren en was heel aardig voor me, ze vroeg of dat het ging, want ik was best wel hard op mijn achterhoofd gevallen. Meteen daarna werd ik op een stoel gezet om bij te komen en een collega gaf me een bekertje water. Toen het weer ging ben ik stevig in de arm met Brigit naar haar huis gelopen en daar heeft haar lieve moeder me gevangen. Bij Brigit thuis heb ik mijn ouders gebeld en Brigit's moeder heeft me thuis gebracht. Wat nu uiteindelijk de oorzaak is geweest van deze actie is nog niet helemaal zeker, maar waarschijnlijk is het een combinatie van mijn bloeddrukverlagers, te weinig gegeten hebben voor ik wegging en het feit dat ik een fikse blaasontsteking heb.

Hiervoor ben ik vandaag naar de huisarts geweest, ik heb mijn urine op kweek laten zetten en hiervan zal maandag of dinsdag de uitslag. Tot die tijd heb ik een antibioticakuur van tien dagen en dan zal maandag of dinsdag duidelijk worden of deze medicijnen de goede zijn of  niet... Dus dat is nog ff afwachten.
Van het de val bij de HEMA heb ik nog een beetje last, ik heb vooral hoofdpijn omdat ik met mijn achterhoofd op de stenen vloer ben gevallen en mijn rug heeft dit nog een beetje op weten te vangen, dus die doet nu ook een beetje pijn. Vooral ben ik erg geschrokken van wat er gebeurd is, maar ik heb er ook van geleerd.

Dit is zo'n beetje wat er is gebeurd de afgelopen tijd, en ik zal jullie op de hoogte houden van wat de uitslag is maandag of dinsdag!

Talk to you guys laterr xx